|
Mieć czy być Dla każdego
Mieć czy być to dylemat ludzi niedojrzałych. Niestety większość dojrzewa bardzo późno lub nie dojrzewa wcale, dlatego tak wiele osób jest przez większość swego życia niewolnikami żądzy posiadania. Wielu tłumaczy sobie, że chce mieć tylko po to by pełniej być, ale to tylko iluzja. Żadne posiadanie ani na krok nie zbliża nas do jakichkolwiek trwałych wartości, często wręcz oddala od nich. A prawdziwie i trwale szczęśliwy może być tylko ten, kto posiada tylko tyle ile jest niezbędne do życia, przetrwania. Tylko ten, który nie czuje żądzy posiadania, gromadzenia, porównywania swego stanu posiadania z tym co mają inni, może osiągnąć spokój, szczęście, harmonię ducha i ciała. Prawdą jest, że pieniądze chociaż nie dają szczęścia to uspokajają, ale ten spokój nie jest ani rzeczywisty, ani trwały. Więc jeżeli chce się inwestować to najlepiej tylko w siebie, to jedyna prawdziwie wartościowa inwestycja. Zobacz cały wpis na blogu » |
|
W mojej głowie wciąż iluzja. "Methinks, I see... Where? - In my mind's eyes."
Mam wrażenie, że stoję w miejscu. Tyle starych zdjęc, na nich wciąż kurz. Chciałabym komuś wkońcu zaufać, chciałabym wkońcu poznać kogoś kto da mi szczęście, kogoś kto zmieni moje życie. Ostatnio usłyszałam, że człowiek jest nikim bez kochajacej osoby u swego boku. Czuję, że jestem nikim ? Nie wiem... Nie chce siebie oceniać przez pryzmat innej osoby. Mam wrażenie, że aplikacje randkowe tylko sprawiają, że staję się coraz bardziej zimną sucz. Ocenianie ludzi na podstawie zdjecia, kilku słów, które napiszą na swój temat, przecież to tylko szufladkowanie ludzi. Przez wiele lat pracowałam nad tym, by być otwartą na świat, na ludzi. Wielokrotnie próbowałam przełamać nieśmiałość, by móc wyrazić swoj (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Zjawisko iluzji tożsamości Ciemna Strona Umysłu
Wyobraź sobie, że jesteś na wielkiej pustyni i masz przed sobą wyspę na której znajduje się wielki wodospad. Twoje pragnienie jest bardzo silne, chciałbyś napić się wody. Zmierzasz w kierunku wyspy, jednak nie czujesz, abyś był bliżej celu. Odległość wciąż taka sama, a ty nadal masz sucho w gardle. Złościsz się, stoisz w miejscu mimo tego, że przyspieszyłeś. Po pewnym czasie w twoim organizmie brakuje już na tyle wody, że tracisz przytomność i upadasz. Powoli zamykasz oczy i znikasz z tego świata zastanawiając się, dlaczego woda wciąż była w tym samym punkcie. Gdy czegoś nam bardzo brakuje, to zazwyczaj sobie malujemy w naszej wyobraźni. Czasami obrazy są tak mocne, że zamieniają się w iluzje, która wydaje się nam dobrym punktem zaczepienia. W tym wypadku, dla odwodnionego pustelnika celem była woda. Jego wyobrażenie było tak wielkie, że widział ją naprawdę. Człowiek musi być świadom tego, iż cel życiowy jest uzależniony od hierarchii jego potrzeb. Gdy stoimy na samym s (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
