|
Buspasy Dziennik Pieniacza
Pisanie bez czytelników daje złudne poczucie bezpieczeństwa. Usiłowałem sprawdzić, czy można stać się czytelnikiem moich wypocin. Wpisanie nazwy blogu, odniesienie do użytych wyrażeń - nie daje szansy na dotarcie. Jeśli ja tego nie mogę zrobić, to jaką szansę ma przypadkowy czytelnik? Ale to poczucie jest oczywiście złudne. Kiedyś ktoś wklepie w googla słowo: „oraz" i wejdzie na moją stronę. Szkoda... Spadło kilka centymetrów śniegu i droga na dworzec zajmuje 2 godziny. To łatwo powiedzieć, że winę ponoszą kierowcy. Na całej 25km trasie nie szukam już piaskarek (bo i tak ich nie ma), ale policji która ułatwiałaby przejechanie kilku newralgicznych skrzyżowań. Źle ustawione światła, lewoskręty wymyślone przez idiotę od warszawskiej inżynierii ruchu (z ostrożności procesowej nie piszę imienia i nazwiska tego chorego człowieka), ciężarówki w tranzycie przejeżdżające przez centrum. Skrzyżowania się blokują, co pewien czas stłuczki i kierowcy zostawiający auta na (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
