Wpisy zawierające słowo kluczowe chodniki wełniane.
Jak wyglądały wnętrza w Anglii w XVII i XVII wieku? Historyczna architektura i meblowanie wnętrz
W pierwszym etapie na widownie wysuwa się sylwetka wielkiego architekta angielskiego, Christophera Wrena, który w odróżnieniu od swego poprzednika, Inigo Jonesa, hołdującego włoskiemu renesansowi, zwrócił uwagę na osiągnięcia Francji oraz barokową sztukę włoską czasów Berniniego. Działalność Wrena przypadła na okres dużego ożywienia gospodarczego w Anglii. Wren był obdarzony wielkim umysłem i wielkimi zdolnościami, był astronomem i matematykiem, a jednocześnie twórca wielu monumentalnych budowli Anglii, w tym 53 kościoły w Londynie. Prócz monumentalnych projektów Wren dał projekty siedzib mieszkalnych dla średniej klasy społeczeństwa, nacechowane dobrymi proporcjami, umiejętnym stosowaniem materiał&oac (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
Meble w Niderlandach Historyczna architektura i meblowanie wnętrz
Wiek XVII był okresem najwyższego rozwoju mebla holenderskiego. Od francuskich i niemieckich mebli rozróżnił się on wykonaniem, w którym większy nacisk położony był na stronę funkcjonalną niż dekoracyjną i przewyższał inne meble doskonałością konstrukcji. Był to stolarski styl mebla, który wymagał pokazania materiału, a odrzucał nałożoną na konstrukcję mebla, dekorację rzeźbiarska, zastępując ją dobranym umiejętnie drewnem i intarsją. Podobnie jak we Francji, w meblu występują formy architektoniczne; tam mistrzem był Ducerceau, tu - Hans Vredeman de Vries - artysta, który odegrał wielką rolę w dziejach architektury wnętrza holenderskiego. najbardziej popularnym meblem skrzyniowym był tzw. buffet, o prostej konstrukcji i podziałach. przy projektowaniu go odrzucono ozdobność, starając się nadać mu charakter i piękno przez do (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
Renesans w Niderlandach Historyczna architektura i meblowanie wnętrz
W końcu XV w. Niderlandy obejmowały dzisiejszą Holandię, Belgię i północną część Francji. Dom miejski stanowił w okresie gotyku charakterystyczny element zabudowy miast północnoeuropejskich. Usytuowany na wąskiej działce, z wysokim szczytem od ulicy, miał na parterze pomieszczenia handlowe lub warsztat rzemieślniczy, na piętrze składy, a mieszkanie mieściło się w tylnej części domu. Charakterystycznym elementem plastycznym tych szczytowych fasad były żurawie do wciągania mebli, których nie można było wnosić do mieszkań schodami wewnętrznymi, wobec ich wąskich biegów, przeważnie przy tym kręconych. Niezależnie od tego, w okresie renesansu ujawnił się własny dorobek Niderlandów w kształtowaniu wnętrza i jego urządzenia. Północna część dawnych Niderlandów wytworzyła własną kulturę narodow (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
Renesansowe meble francuskie - część 2 Historyczna architektura i meblowanie wnętrz
Należy stwierdzić, że wśród wielu różnych mebli skrzyniowych były takie, które trudno określić odrębną nazwą, gdyż łączyły w sobie różnorodne formy, np. występujące w szafie, dressoirze i in. Stąd różnorodność nazw, charakterystyczna dla bogactwa form, jakie wówczas rzemiosło stosowało. Kredens służył do przechowywania zastawy stołowej i miał szereg pólek; ich ilość była wykładnikiem zamożności właściciela i jego stanowiska społecznego. Stół. Stół przestał być sprzętem - płyta na kozłach i stał się meblem. Było to osiągniecie renesansu, zarówno włoskiego, jak i francuskiego. Płyta spoczywała na ramie profilowanej i rzeźbionej, opartej końcami na rzeźbionych bokach (tzw. policzkach). Mogła być również rozsuwana na kier (...) Zobacz cały wpis na blogu » |