|
Opera Śląska w pigułce Opera Śląska w Bytomiu
Ponad 200 premier, tysiące spektakli, miliony widzów – to niepodważalny dorobek Opery Śląskiej w Bytomiu. Wybitni soliści-śpiewacy, tancerze, statyści, członkowie chóru, baletu, orkiestry, dyrygenci (Tadeusz Serafin, najlepszy dyrygent Operowy 2008 roku) , reżyserzy, choreografowie, scenografowie, inscenizatorzy, mistrzowie i pracownicy warsztatów artystycznych, technicy sceny, technicy administracji, działów obsługi to sztab ludzi, bez których każdy następny dzień w Operze Śląskiej byłby niemożliwy. Po okresie wojny pełnej straszliwych zbrodni, nepotyzmu, umarłej kultury, a także sztuki nadszedł czas na odrodzenie. W tym właśnie okresie rozpoczął się pierwszy rozdział historii Opery Śląskiej zapisał światowej sławy śpiewak Adam Didur. Pod jego pieczą uformował się krąg solist (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Nieoficjalna strona internetowa z informacjami odnośnie Opery Śląskiej w Butomiu Opera Śląska w Bytomiu
Mało kto wie, że historia neoklasycznego gmachu Opery Śląskiej, rozpoczęła się od wizyt tzw. „teatrów wędrownych” w Bytomiu. Kiedy miasto zmieniało charakter, coraz częściej stawiając na sferę kultury, w mieście regularnie zaczęły gościć trupy teatralne z artystycznymi występami. Pod koniec XIX wieku powstało zapotrzebowanie na budynek, który zaprojektował Aleksander Bohm z Berlina. Obiekt był jednocześnie Konzerthausem i Teatrem Miejskim usytuowanym w centrum Bytomia. 1 października 1901 roku teatr był gotowy a repertuar w nim grany to sztuki mówione i operetki m.in. „Makbet”, „Sen nocy letniej” czy „Faust”. Ważnym faktem w historii budynku było umiejscowienie w nim Komisariatu Plebiscytowego w 1920 roku z Wojciechem Korfantym. Niedługo później w Bytomiu zaczęto prezentować pierwsze spektakle baletowe np. „Ostatnią maskę” Kurta Munzera. Na mocy postanowień Konwencji Genewskiej coraz częściej miała miejsce wymiana ku (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
