|
Autostopem przez śmierć Róg barana
(...) wyobraźcie sobie kałuże, która budzi się któregoś ranka i myśli: "Ach, w jakim interesującym świecie żyję! W jakiej interesującej dziurze się znajduje! Pasuje do mnie jak ulał. Pasuje tak dobrze, że musiała być stworzona spejcalnie dla mnie." Ta myśl jest tak przekonująca, że nawet kiedy słońce wznosi się na niebie, powietrze się ogrzewa, a kałuża staje się coraz mniejsza, ciągle jest głęboko przekonana, że wszystko będzie w porządku, ponieważ świat powstał po to, by ona mogła istnieć, i dla niej został zbudowany, więc gdy wreszcie sama wyparowuje i znika, jest to dla niej dużym zaskoczeniem. Myślę, że wszystcy powinniśmy mieć to na uwadze. Powyżej zamieszczony fragment tekstu to wypowiedź Douglassa Adamsa, pisarza i kpiarza, autora powieści pt. Autostopem przez Galaktykę. Słuchowistko radiowe pod tym tytułem a później książka pod tym tytułem i serial telewizyjny pod tym tytułem cieszyły się kiedyś dużą popularnością. Koncern IBM swój komputer (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
00001 Opowieści z pokładu Novej
- Adam.Wielogłosowy szept wsunął się w ciężką czerń okrywającą jego zmysły. Wyciągnął z miękkiej niepamięci i ciepłego zawieszenia. Wyrwał z bezpieczeństwa i spokoju nieprzytomności.I wtedy zaczął się ból.Ból oczu oślepionych czerwienią świateł alarmowych i uszu atakowanych wyciem syreny. Bolał mózg przenicowany brutalnością przejścia, bolały płuca zmiażdżone chwilowym przeskokiem ciążenia. Promieniowały bólem aż do łokci dłonie kurczowo i bezsensownie zaciśnięte na pustce.- Adam.Schmidt przełknął przekleństwo i metaliczny posmak śliny. Powoli rozwarł oporne pięści i z trudem przekręcił się na bok.- Adam.- Jestem, Nova...Leżąc, zadarł głowę do góry. Przekrwione oczy mężczyzny objęły spojrzeniem podstawę metalowego postumentu otoczonego wężowiskiem cieńszych i grubszych kabli. Raz zogniskowany, wzrok natychmiast pomknął wyżej - tam, gdzie zaczynała się właściwa i najżywotniejsza część statku - splątany kłąb przewodów t (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
