|
O wierzbach... Blog o przyrodzie, naturze, śpiewaniu, historii
Stoją razem blisko siebie Straż przemożną tam trzymają? Patrzą wokół co się dzieje Dzisiejszy brzask w konarach mają Stoją razem już od dawna Stoją i się w świat wpatrują Patrząc na Matygi , Borowinę z rana Za plecami Wisłę mając Dziś kwietniowym chłodnym rankiem Piszę swój pamiętnik własny Jak tam – hen tak kiedyś , tam przed laty Nosić trud życia gospodarzowi miały Tu przy ich korzeniach strużka płynie Niosąc wodę już przez lata W nich i życie i nadzieja Dla pół przez które mierza Stoją tam już od lat wielu Patrzą się wymownie Rzeczka wije się przy nich Tak swobodnie By świt i rok ten nastały Przeżyć w zgodzie miały Konary wznoszą ku niebu Gałęzie jeszcze nieme - Pana chwalą Prosząc i (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
