ALEKSANDER MARKOWSKI ur. 22.01.1942r. w Częstochowie. W latach 1955 – 1959 uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta też w Częstochowie.
Świadectwo dojrzałości otrzymał 2 czerwca 1959 r. Pierwszym nauczycielem malarstwa był jego ojciec Kazimierz Markowski, pejzażysta-
romantyk. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale malarstwa w pracowni Emila Krchy i w katedrze scenografii Andrzeja Stopki. Dyplom otrzymał w 1969 r.
Ma bardzo bogaty dorobek artystyczny: dziesiątki scenografii teatralnych oraz
dziesiątki obrazów pokazywanych na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, w kraju i za granicą. W latach 1972 -
77 zrealizował około 30 scenografii teatralnych, m.in. w Jeleniej Górze, Katowicach, Gdańsku i Częstochowie.
Artysta Aleksander Markowski w wywiadzie udzielonym Wojciechowi Skrodzkiemu mówi: „Dla mnie sztuka oznacza harmonię odkrywaną w naturze, w świecie stworzonym przez Boga i odbijającym w sobie Boski porządek”. Natomiast sam Wojciech Skrodzki cytuje słowa św. s. Teresy Benedykty od Krzyża z „Myśli Edyty Stein”, które jego zdaniem najtrafniej oddają prawdziwy i najgłębszy sens twórczości
artysty, a brzmią następująco: <<... to, co stworzeniu udziela bytu i piękna, musi być
najwyższym Pięknem – pięknem samym, samym Światłem (...) to, co z nieskończonej
pełności ducha, w której uczestniczy każde poznanie ludzkie, zostaje uchwycone
i wypowiedziane w taki sposób, że ta pełnia, w której żadne ludzkie poznanie nie potrafi wyczerpać, rozbrzmiewa w nim tajemniczo.
Dlatego każdą autentyczną sztukę należy rozumieć jako objawienie i każdą
działalność artystyczną jako świętą służbę...