|
Nie chciany małżonek oryginalna42@pino.pl
Maria Stuart urodziła się 8.12. 1542 roku, a 6 dni później odziedziczyła tron Szkocji po śmierci ojca, Jakuba V. matka wysłała ją na dwór francuski, gdzie Maria w wieku 15 lat poślubiła tamtejszego następcę tronu, a rok później, gdy jej mąż rozpoczął panowanie jako Franciszek II – została królową Francji. W 1560 roku Franciszek zmarł, a 18letnia wdowa wróciła do Szkocji. Wiosną 1565 roku na dworze Szkockim pojawił się kuzyn Marii Henryk Stewart, Lord Darnley, był on o 4 lata młodszy od Marii. W lipcu królowa poślubiła Darnleya. Młody król wkrótce pokazał swoje prawdziwe oblicze. Próżny, chciwy i niegodny zaufania, często pozwalał sobie na pijackie ekscesy, upokarzał tez królową potajemnymi związkami z damami dworu a nawet kobietami z niższych sfer. Potajemnie spiskował z protestanckimi arystokratami. Spiskowcy jako pierwsza ofiarę wybrali osobistego sekretarza Marii i zarazem muzyka Davida Riccio, posądzonego o (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Królewski trójkąt oryginalna42@pino.pl
Urodzeni tego samego dnia 1533 roku Elżbieta i Robert przyjaźnili się już w dzieciństwie. Za panowania przyrodniej siostry Elżbiety, królowej Marii, Robert Dudley sprzedawał swe posiadłości, aby wspomóc wygnana księżniczkę. Nic więc dziwnego, że jedną z pierwszych decyzji Elżbiety po dojściu do władzy 17.11.1558 roku było nadanie Robertowi tytułu królewskiego koniuszego, co zapewniło mu wysoka pozycję. Kiedy 11 dni później Elżbieta jechała ulicami Londynu, by objąć we władanie twierdzę Tower, towarzyszył jej urodziwy Robert. Dudley otrzymał od niej nieruchomości oraz przywileje eksportowania wyrobów z wełny bez płacenia cła. Został także namiestnikiem zamku w Windsorze i zarządca tamtejszych lasów. Młoda królowa pragnęła wyjść za mąż i doczekać się spadkobiercy. Jej ojciec Henryk VIII, zgorszył własny naród i większość Europy swymi sześcioma małżeństwami, a kwestia sukcesji tronu po nim była bardzo zagmatwana. W ciągu 11 lat, jakie minęły od (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Los carskiej rodziny oryginalna42@pino.pl
W marcu 1917 roku Rosja znajdowała się w ciężkim kryzysie. Car Mikołaj II, który osobiście kierował działaniami wojennymi, został pospiesznie wywieziony do Petersburga, gdzie zażądano od niego natychmiastowej abdykacji. W imieniu swoim i swojego 12-letniego chorowitego syna – następcy tronu - car zrzekł się władz, którą jego rodzina sprawowała od 1613 roku. Kierowany przez A. Kiereńskiego Rząd Tymczasowy umieścił carska rodzinę w areszcie domowym w Carskim Siole pod Petersburgiem – zespole pałaców i will. Poza Mikołajem, jego zoną Aleksandrą i carewiczem Aleksandrem w skład rodziny wchodziły cztery córki, księżniczki Olga, Tatiana, Maria i Anastazja, w wieku od 22 do 16 lat. Zdetronizowany car zajął się uprawa ogródka, przejażdżkami łodzią i spacerami w towarzystwie dzieci. Mikołaj Romanow był bardzo dobrym ojcem. W istocie rządziła nim żona Aleksandra, niemiecka księżniczka, którą poślubił w 1894 roku. Carscy małżonkowie bardzo się ucies (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Drogą Cyganów oryginalna42@pino.pl
Cyganie są wszędzie. Różnie siebie nazywają: Sinti (Cyganie niemieccy), Manusz (francuscy) Roma (polscy). Wg. legendy z 1427 roku, byli to pokutnicy, którzy pod presją saracenów wyrzekli się Boga. Za pokutę mieli wędrować po ziemi 7 lat bez spania w łóżku. Taka legenda była dobrym usprawiedliwieniem ich wędrownego trybu życia. Przodkowie Cyganów dotarli do Bizancjum z Indii, które opuścili między V a X wiekiem. Przyczynami mogły być konflikty na tle odmienności kulturowej czy religijnej, lub tez ekonomicznej. Cyganami, czyli społecznością o odrębnej kulturze i języku, stali się dopiero na pograniczu Azji i Europy, do której dotarli w XIV wieku. Początkowo Cyganów przyjmowano życzliwie i gościnnie, ale dość szybko pojawił się strach przed przybyszami, oskarżenia o kradzieże i rozboje, porywanie dzieci, czary i szpiegowanie dla muzułmanów. W 1499 roku Izabela i Ferdynand, władcy Hiszpanii, wydali edykt nakazujący Cyganom poszukanie (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Oszust na tronie Rosji? oryginalna42@pino.pl
W 1584 roku niedorozwinięty umysłowo car Fiodor I objął tron po ojcu, Iwanie IV Groźnym Jednak prawdziwa władza znalazła się w rękach dwóch bojarów: wuja Fiodora, Nikity Romanowa i jego szwagra, Borysa Godunowa. W 1591 roku przyrodni brat Fiodora i potencjalny następca tronu, Dymitr, zmarł w wieku 10 lat. Gdy 7 lat później umarł Fiodor, na tron Rosji wstąpił Borys. Godunow. Okres panowania zaczął się niezbyt pomyślnie W 1601 roku ulewne deszcze spustoszyły uprawy. Głód i zaraza zmniejszyły liczbę ludności. Bunty i powstania dławiono brutalnie. Do tego doszła też niepokojąca informacja. W Polsce pewien młodzieniec oświadczył, że jest prawowitym spadkobiercą rosyjskiego tronu, co czyniło z Godunowa jedynie żądnego władzy uzurpatora. Ów młody człowiek, który zaczął pracować jako lokaj i stajenny, szybko zaskarbił sobie względy księcia Adama Wiśniowieckiego. Jesienią 1603 roku doszło jednak między nimi do sprzeczki. Wzburzony młodzieniec krzyknął „Jestem (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Cesarz na zesłaniu oryginalna42@pino.pl
Niegdyś najpotężniejszy władca europejski, Napoleon Bonaparte, dożył swoich dni zesłany na wyspę na południowym Atlantyku. Zmarł 5 maja 1821 roku w przekonaniu, ze śmierć zgotowali mu Brytyjczycy. W 1978 roku pojawiła się nowa wersja: cesarz zginął z reki jednego ze swoich francuskich towarzyszy. Tuż po śmierci byłego cesarza, 5 maja po południu, do siedziby zmarłego przybyło 7 brytyjskich lekarzy, aby obserwować 2 godzinną sekcję zwłok, którą wykonywał jego osobisty lekarz. Nie mogąc ustalić wspólnego stanowiska w sprawie wyników sekcji, lekarze sporządzili 4 protokoły. Powszechną akceptację uzyskała wersja : wrzód żołądka o charakterze nowotworowym. Książką dokumentująca ostatnie dni życia cesarza, były wspomnienia oddanego służącego Luisa Marchanda. Książkę tę opublikował w 1955 roku wnuk Marchanda. Zainteresował się nią Seven Forshufvud, szwedzki dentysta i toksykolog. Książka ta zawierała informacje będące dowodem na to, że Napoleon został otruty. W poszukiwa (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Requiem na własny pogrzeb oryginalna42@pino.pl
Mając 6 lat , Wolfgang Amadeusz Mozart zaczął koncertować po Europie i komponować pierwsze utwory. Trzydzieści lat później, gdy był u szczytu kariery, zmarł po krótkiej chorobie. Może został otruty? Zofia, młodsza siostra Konstancji, żony Mozarta, długo zapamiętała pierwszą niedzielę grudnia 1791 roku. Gdy przygotowywała w kuchni filiżankę kawy dla matki, i wpatrywała się w płomień lampy oliwnej. Nagle płomień zgasł całkowicie, mimo, że nie było żadnego przewiewu. Ogarnięta złym przeczuciem i za rada matki, szybko pobiegła do domu Mozarta. Konstancja radośnie ja powitała. Powiedziała też, że Wolfgang ma za sobą nie przespana noc i rad będzie gdy szwagierka zostanie. „Ach droga Zofio, jak dobrze, że jesteś – rzekł kompozytor - zostań tu i bądź przy mnie, gdy umrę dziś w nocy”. Mozartowi towarzyszył asystent Sussmayr, któremu muzyk dawał wskazówki, jak ukończyć ostatnią kompozycję – Requiem. Wezwano księdza i lekarzy. Około godziny 23 Mozart (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Stalin - tajemnica śmierci oryginalna42@pino.pl
Mało kto przypuszczał, że Józef Stalin znajdzie się na szczytach władzy, Ten biedny chłop z radzieckiej Gruzji, który jako jedyny z czworga rodzeństwa dożył wieku dorosłego, zawsze był samotnym marzycielem. Urodzony jako Josif Dżugaszewili, młody rewolucjonista zmienił nazwisko na Stalin – człowiek ze stali. Gdy Lenin został pierwszym przywódca komunistycznej Rosji, Stalin czekał w jego cieniu. Stalin był przygotowany do walki o władzę i po śmierci Lenina w 1924 roku po prostu kazał zgładzić przeciwników.. Stalin był do tego stopnia pochłonięty snuciem intryg politycznych, że sprawiał wrażenie człowieka pozbawionego uczuć. Kiedy po trzech latach małżeństwa zmarła jego pierwsza żona, Stalin powiedział: „ Wraz z nią umarły moje ostatnie cieple uczucia, jakie żywiłem dla innych ludzi.” I oddał swojego małego synka rodzinie na wychowanie. Druga żona Stalina, 20-letnia idealistka, urodziła mu dwoje dzieci, ale rozczarowana polityką męża, odebrała sobi (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Syn przeciw ojcu oryginalna42@pino.pl
Zbliżała się północ, 18.01 1568 roku, gdy król Hiszpanii z mieczem w dłoni skradał się wraz z asystą korytarzami madryckiego pałacu w kierunku komnat, w których mieszkał jego syn i następca - książę don Carlos. Król obudził syna i zapowiedział, ze od tej chwili zostaje aresztowany. Okna zabito dechami i zaryglowano drzwi. Aresztowanie 22-letniego następcę i jego śmierć po półrocznym pobycie w areszcie wzbudziła sensacje. Filip II jawił się jako ujarzmiający władca. Pod jego panowaniem był poza Hiszpania Niderlandy, część Francji, większość Włoch, Sardynia, Sycylia, Nowy Świat (poza Brazylia). Władał on imperium nad którym słońce nie zachodziło. Filip odziedziczył to królestwo po ojcu, Karolu V w 1555?56 roku. Pierwsza zona Filipa II Maria Portugalska, zmarła w 1545r., wkrótce po urodzeniu don Carlosa. W 1547 Filip wstąpił w nieudany związek małżeński z królową Anglii Marią I Tudor. On miał 27 lat, ona 38. Gdy Maria zmarła, (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Przepowiedziana śmierć - Sikorski oryginalna42@pino.pl
Dla aliantów sprzymierzonych przeciwko Niemcom premier polskiego rządu emigracyjnego był w 1943 postacią bardzo niewygodną Gdy Władysław Sikorski zginął w katastrofie lotniczej, alianci ogłosili oficjalną żałobę, choć nigdy go nie opłakiwali. Przysporzył sobie wielu wrogów. Wg. Churchilla jego wrogość do ZSRR stanowiła zagrożenie dla spójności przymierza przeciw Hitlerowi. Niemcy z kolei uważali, że Sikorski może być przydatny w wojnie propagandowej, jeśli skłóci wrogów Rzeszy naciskających z zachodu i wschodu. W okresie I wojny światowej Polska była jedynie pionkiem w grze między Rosją a państwami centralnymi. Na początku 1918 roku bolszewicy przejęli władzę i zawarli pokój z państwami centralnymi. W listopadzie, po 123 latach niewoli powołano do życia niepodległe państwo polskie, którego naczelnikiem został J. Piłsudski. Zażądał on zwrotu wschodnich ziem zagarniętych przez Rosję. W 1920 Polska rozpoczęła wojnę przeciwko bolszewikom. J (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Ciekawostki-w-gta-san-andreas Wszystko o gta san andreas
Witam jestem dynia. Dzisiaj napisze wam ciekawostki w gta san andreas.ZARASZAM!!! Szybcy taksówkarze Po przewiezieniu 50 pasażerów taksówką, wszystkie te pojazdy dostają nitro, Wywal z jednej z taksówek jej kierowcę, włącz nitro (klawisz strzału), i poczekaj aż dobiegnie do Ciebie i wywali cię z wozu, po chwili zobaczysz jak taksówkarz odjeżdża z włączonym nitro. Brak samochodów na ulicach W misji dla OG Loca, gdzie musisz ukraść sprzęt grający, po podejściu do DJ'ki raz odpowiedz pozytywnie, jednak kiedy zapyta się "Lets Dance?" oddal się od imprezy, po ulicach Los Santos nie będzie jeździł ani jeden samochód. Wybuchający rower Rower jak wiadomo w realnym świecie sam nie eksploduje (no chyba ze z małą pomocą ładunków wybuchowych ;)), jednak nie w San Andreas. Spróbuj przewrócić rower do g&oa (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Jak produkowano animacje oryginalna42@pino.pl
W Studiu Miniatur Filmowych powstały niezapomniane filmy dla dzieci: Wędrówki Pyzy, Dziwne Przygody Koziołka Matołka czy Pomysłowy Dobromir. Dobry scenariusz do filmu animowanego dla dzieci musiał mieć dynamiczną akcję. Do pracy przystępował reżyser, któremu powierzano film do realizacji. W okresie przygotowawczym powstawały projekty plastyczne postaci i głównych rekwizytów. Potem za scenariusza należało zrobić scenopis obrazkowy.. Po lewej stronie sztywnej kartki papieru formatu A4 były wydrukowane cztery puste prostokąty na obrazki, gdzie należało narysować charakterystyczne momenty danego ujęcia. Po prawej znajdowało się miejsce na opis wydarzeń. Ujęcie w filmie to najmniejszy, niepodzielny kawałek, trwający około 3 sekund. Wszystko zależało od dramaturgii. Dobrze napisany scenariusz ułatwiał pracę, bo można było sobie wyobrazić całość. Wyobrazić sobie, narysować, opisać, rozliczyć w czasie i przekonać redakcję, żeby skierowała film do produkcji. – tu chy (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Osobliwa para: król i kompozytor oryginalna42@pino.pl
Richard Wagner początkowo myślał , że wizyta nieznajomego to jakiś podstęp, że to któryś z wierzycieli usiłuje dostarczyć mu pozew sądowy. Z jaka niby sprawa mógłby przyjść sekretarz króla Bawarii. Wagner odmówił przyjęcia gościa. Posłaniec za drugim razem wręczył mu fotografię króla, pierścień z rubinem i zaproszenie do Monachium. Niecałe dwa miesiące po objęciu tronu, 4 maja 1864 roku Ludwik II poznał swego muzycznego idola. 51-letni Wagner, choć miał już na swoim koncie opery, wiódł nieszczęśliwy żywot. Nękała go bieda, jego małżeństwo się rozpadło, był też otoczony polityczną niesławą. Młody król był gorącym wielbicielem muzyki Wagnera od czasu, gdy trzy lata wcześniej po raz pierwszy usłyszał Lehengrina. Opera ta wywarła na nim tak silne wrażenie, ze nie mógł powstrzymać łez. Kiedy przeczytał libretta jeszcze wówczas nieukończonego cyklu 4 oper „Pierścień Nibelungu”, postanowił zostać prekursorem kompozytor (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Szalony władca oryginalna42@pino.pl
Biciem w dzwony i salutami armat 25 sierpnia 1845 roku ogłoszono narodziny syna księcia Bawarii Maksymiliana i jego zony Marii. Chłopiec otrzymał imię Ludwik, po dziadku królu Ludwiku I. W trzy lata później, gdy Ludwik został zmuszony do abdykacji, a tron objął Maksymilian, urodził się młodszy brat Ludwika, Otto. Obaj książęta wychowywani byli w surowej dyscyplinie i przeszli przez bardzo surowy program edukacji. Czytając sagi o starych niemieckich rodach, spacerując i oddając się marzeniom na jawie, Ludwik odnalazł swoje życiowe powołanie – wznoszenie pałaców. Niedługo przed 19-stymi urodzinami, 10 marca 1864 roku, Ludwik został królem, po przedwczesnej śmierci ojca. Wysoki, smukły, z gęstymi, falującymi ciemnymi włosami i przenikliwymi niebieskimi oczami, wyprostowany poruszający się z gracją był dla poddanych pupilkiem. Obowiązkiem króla było ożenić się i spłodzić następcę, wybór padł na uroczą kuzynkę Ludwika, Zofię, nar&o (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Dzieje opery oryginalna42@pino.pl
Rok 1589. Na dworze francuskim pojawia się widelec. Rok 1600. Zostaje skomponowana pierwsza opera „Euridice”. Oba wydarzenia, były elementami rodzącej się kultury dworskiej. W tym samym czasie Baltazar Castiglione napisał „Dworzanina” pierwszy poradnik uczący tego co wypada, a co nie. Dobre maniery były czymś sztucznym, podobnie jak opera, która nie ewoluowała, ale została wymyślona w XVI wieku we Francji. Kilku ówczesnych intelektualistów gawędziło przy winie o teatrze greckim. Grupka ta, nazwana Cameratą, postanowiła odtworzyć taki rodzaj śpiewanego i recytowanego utworu. Peri wziął się do roboty i szybko napisał Euridice, pierwszą znana operę. Minęło zaledwie 10 lat, gdy do mitu o „Orfeuszu i Eurydyce” sięgnął Claudio Monteverdi i skomponował „L Orfeo”. Opera zachwyciła bogactwem i formą. Swoją scenę operowa miało każde szanujące się miasto, większy dwór czy rezydencja. Opery nierzadko klejono z wcześniej napisanych ari (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
