|
Lekcja 7e oryginalna42@pino.pl
W odróżnieniu od środków uspokajających środki pobudzające uaktywniają ośrodkowy układ nerwowy, stymulując aktywność związaną z zachowaniem i wzmagając pobudzenie. Niewielkie dawki amfetaminy i kokainy mogą wywołać poczucie większej energii fizycznej i psychicznej, mniejszego głodu i niewrażliwości. Ze względu na to, że „schodzenie” z tego stanu wiąże się z rozczarowaniem, osoby przyjmujące środki pobudzające często chcą powtórzyć to doświadczenie, z zatem ryzykują stałe przyjmowanie substancji środki pobudzające mogą najbardziej uzależnić. Osoba przyjmująca kokainę ma wzmożone poczucie zdolności fizycznych i psychicznych przy jednoczesnej utracie apetytu. U osób chronicznie nadużywających kokainę występuje paranoja, zgrzytanie zębami i powtarzające się zachowania. Osoby te mogą również doświadczyć zaburzeń w polu widzenia, takich jak, uczucie, że owady chodzą po skórze. Kokaina działa poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego dopaminy i (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 36 a oryginalna42@pino.pl
Przez terapie behawioralną rozumie się wąski zakres modyfikacji zachowań stosowanych wobec psychologicznych problemów, różnego typu zaburzeń i chorób. Chodzi tu o uzyskanie kontroli nad przebiegiem wisceralnym ( trzewiowym – dotyczącym wnętrzności ). Wyróżnia się dwie najczęściej stosowane formy: biofeedback, terapie odreagowującą. Biofeedback to biologiczne sprzężenie zwrotne. Polega na wykorzystaniu metod uczenia się, aby uzyskać kontrolę nad aktywnością trzewną, somatomotoryczną oraz aktywnością centralnego układu nerwowego. Najczęściej stosuje się biofeedback EEG (regulujący pracę mózgu; nasilenie i częstotliwość fal alfa i theta), b. EKG ( tętno i ciśnienie krwi) b. funkcji wewnętrznych ( reakcja skórno-galwanicznej skóry – RSG) oraz temperatury ciała. Medycyna behawioralna obejmuje metody modyfikacji zachowania technikami poznawczymi, modelowania oraz warunkowania. Działania te odwołują się do procesów świadomej kontro (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 7d oryginalna42@pino.pl
Środki uspakajające, zwane również lekami uspokajająco-nasennymi, obejmują barbiturany; alkohol i leki przeciwbólowe, takie jak relanium. Leki tej kategorii mają tendencje do wyhamowania osoby, obniżając jej aktywność i poziom świadomości. Alkohol jest zaliczany do grupy środków uspokajających, ponieważ obniża napięcie w układzie nerwowym poprzez swoje blokujące oddziaływanie na pobudzające neuroprzekaźniki. Zmienia on strukturę błony neuronu, zmieniając przekaz neuronowy. Środki uspokajające takie jak alkohol mogą tez blokować działanie neuronów hamujących, tak wiec występuje pobudzanie niektórych neuronów, które w innej sytuacji były zahamowane. Zatem oprócz obniżania niektórych aktywności neuronowych, aktywują również neurony, które bez ich udziału nie byłyby pobudzone zjawisko to nazywa się rozhamowaniem. Chociaż potrzeba około godziny na całkowite wchłoniecie alkoholu do krwi, osoby pijące odcz (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 36 oryginalna42@pino.pl
Między ciałem a psychiką zachodzi złożona interakcja, zależność obustronna, a rozważania na temat czynnika pierwszego nie zawsze mogą doprowadzić do pozytywnego rozwiązania. W pewnym momencie nie da się odszukać tego, co było pierwotne, dostrzega się jednak tendencję poszukiwania przyczyn swoich złych nastrojów w określonym stanie ciała; znacznie rzadsze jest myślenie o złych emocjach jako przyczynach rejestrowanego dyskomfortu fizycznego. Medycyna psychosomatyczna traktuje człowieka jako integralną całość. Podstawowe jej założenie to twierdzenie, iż zmiany w zakresie funkcji jednego rodzaju pociągają za sobą zmiany w zakresie drugiej. Składa się z dwóch ważnych elementów składowych : Psychosomatyki, która opiera się na twierdzeniu, że czynniki psychospołeczne mogą wywołać w organizmie określone zmiany fizjologiczne oraz Somatopsychologii twierdzącej, iż stany fizjologiczne prowadzą do zmian w psychologicznym funkcjonowaniu człowieka. Zależności te mają charakter (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 7c oryginalna42@pino.pl
Medytacjajest odmiennym stanem świadomości charakteryzującym się poczuciem głębokiego odprężenia i utrata świadomości.. Polega na wzmożonym i pełnym koncentracji uświadomieniu sobie określonego sygnału Sygnałem może być jakiś przedmiot w otoczeniu, rytmiczny fizyczny ruch ciała lub mantra.. Osoba medytująca skupia uwagę na jednym bodźcu, mając na celu oczyszczenie swej świadomości z innych myśli i doznań. Osoby te doświadczają stanu odprężenia i błogości „na jawie” Jedną z form medytacji jest np. modlitwa stosowana w buddyzmie i innych religiach. Są leż liczne inne rodzaje. Gdybyś chciał zgłębić medytacje koncentracji, to spróbowałbyś się skoncentrować wyłącznie na jednym bodźcu, ignorując wszystko inne dookoła – np. joga, medytacja transcendentalna (TM). W medytacji otwarcia – skupiłbyś się ściśle na jakimś bodźcu, a następnie próbowałbyś rozszerzyć swoją uwagę, by objąć nią całe swoje otoczenie, tak jakbyś się w nią wtapiał.. Medytacja uważn (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja35 oryginalna42@pino.pl
Są osoby nadmiernie skoncentrowane na sobie, na swoim zdrowiu psychicznym i fizycznym, o pewnych skłonnościach hipochondrycznych, które mają tendencje do nadmiernego wykorzystywania każdej sposobności do kontaktu ze wszystkimi możliwymi specjalistami. Ich motywem jest zarówno ucieczka od dojrzałej odpowiedzialności, jak i potrzeba kontaktu, dowartościowania, bliskości, znaczenia – dowartościowującego bycie w centrum zainteresowania. Jeśli już ktoś trafia do specjalisty, najważniejsza jest odpowiedź na pytania: czy dana osobo potrzebuje leczenia zamkniętego, czy klient potrzebuje innego leczenia niż psychoterapia indywidualna oraz jaki poziom i rodzaj oddziaływań terapeutycznych będzie najbardziej skuteczny. Do specjalisty należy zgłosić się niezwłocznie, gdy istnieje potrzeba leczenia zamkniętego. Bardzo istotny jest sam stosunek klienta do leczenia szpitalnego. Jeśli jest ono podjęte dobrowolnie, wiąże się zazwyczaj ze złym stanem fizycznym i kondycja ogólną człowieka. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 7b mózg oryginalna42@pino.pl
Hipnoza – stan umysłu charakteryzujący się skupieniem świadomości na wyrazistych wyobrażonych doświadczeniach i obniżona świadomością otoczenia.. Stan ten wywołany jest indukcją hipnotyczną – procesem, w którym uczestnik jest zachęcany do odprężenia się i skupienia uwagi w określony sposób, często z zamkniętymi oczami. Po wkroczeniu w stan transu – odmiennego stanu świadomości, w którym uświadamianie sobie środowiska zewnętrznego maleje - hipnotyzer sugeruje skupienie uwagi, zmianę spostrzegania lub zachowania się w określony sposób. Istnieją dwie cechy charakterystyczne dla stanu transu. Jedna nazywa się zawieszeniem zgeneralizowanej orientacji na rzeczywistość – wyłączenie się ze świadomości zewnętrznej. Gdy to się dzieje,, jest podwyższona świadomość rzeczywistości wewnętrznej, czyli własnych wyobrażeń i spostrzeżeń, i doświadczanie tej rzeczywistości bardziej wyraziście niż marzeń na jawie. Inną cechą charakterystyczną (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 34b oryginalna42@pino.pl
Nie wystarczy słuchać. Trzeba usłyszeć i zrozumieć tak samo, a niektórzy sądzą wręcz, że zrozumieć jaśniej, niż zostało powiedziane. Postaraj się najpierw słuchać, ale rzeczywiście usłyszeć i zrozumieć, a dopiero wówczas proponuj cokolwiek. Nie masz patentu na rację- możesz proponować rozwiązania pod warunkiem, że dołożyłeś starań by ,,wejść cudzy świat’’, zrozumieć czyjś problem nawet nie w kategoriach faktów, lecz sposobów interpretacji. Zrozumienie powinno wynikać ze szczerego pragnienia, nie zaś być efektem stosowania rutynowych umiejętności. Gdy słuchasz, możesz przecież całkowicie ignorować swego rozmówcę. Możesz także udawać , ze słuchasz, potwierdzić pozorny odbiór, mówiąc ,,Hmm, tak’’. Najczęściej słuchamy selektywnie, wybiórczo- tylko pewnych fragmentów wypowiedzi, które są dla nas najbardziej atrakcyjne. Zdarza nam się uważnie, gdy przyswajamy słowa, ich znaczenie, pamiętamy je. Ale nie j (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja34a oryginalna42@pino.pl
Kontakt Kontakt intelektualny, który polega na wzajemnym prawidłowym rozumieniu wypowiedzi i na istnieniu między osobami choćby ograniczonej wspólnoty poglądów. Wyraża się ona przede wszystkim w całkowitym rozumieniu osób dzięki temu, że podczas rozmowy używają one tych samych słów w tych samych znaczeniach. Nie powinieneś dopuszczać do powstania nieporozumień wynikających z wieloznaczności słów. Nie możemy jednak zapominać o znaczeniu komunikacji niewerbalnej to adekwatne wzajemne rozumienie mimiki, pantomimiki, głosu, akcentu… Towarzyszące naszemu pomaganiu porozumienie polega wiec także na trafnym obustronnym spostrzeganiu intencji. Kontakt ma też znaczenie ogólniejsze. Obejmuje bowiem nie tylko wierne, wzajemne rozumienie się, ale także wzajemne emocjonalne ustosunkowanie się osób, które spotykają się w sytuacji udzielania pomocy. Warunkiem zaistnienia kontaktu jest uznanie celów spotkania za wsp&oacu (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 34 oryginalna42@pino.pl
Pomaganie innym jest procesem złożonym i kontrowersyjnym. Bramer definiuje to pojęcie jako PODSTAWOWY PROCES UMOŻLIWIANIA OSOBIE ROZWOJU W KIERUNKU, JAKI SAMA WYBIERA. Autor zakłada, że wspomagany powinien sam wybierać cel swego rozwoju, ale i ponadto stwierdzać, czy w ogóle chce pomocy. Dodatkowo osoba wspomagana może określić podstawowe kategorie oczekiwanej przez siebie pomocy; mogą to być np. nowe informacje, pomoc w podjęciu decyzji, rozwiązywaniu problemów, ujawnieniu uczuć…. Jeżeli osoba jest nawet w pełni świadoma własnego zapotrzebowania na pomoc, nie zawsze potrzebę tę ujawnia, co w dużej mierze zależy od poziomu jej zaufania do Ciebie jako potencjalnego wspomagającego, ale także od jej zdolności do werbalizacji i poziomu ogólnej otwartości. Dobrowolność pomagania jest podstawowym kryterium jakości i moralnej oceny tego zjawiska. Ćwiczenie : Przywołaj w pamięci przykłady niezręcznych sytuacji „wciskania” dobrych rad, prób wywieran (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
7a cdn oryginalna42@pino.pl
Lęki we śnie występują podczas III i Iv fazy snu. Są to sugestywne, przerażające doświadczenia; osoby śniącej nie można obudzić i nie pamięta ona tych lęków. Koszmary nocne to sny naładowane negatywnymi emocjami; można je pamiętać następnego dnia.. Często występują podczas porannej fazy REM Narkolepsja nagle ataki wyjątkowej senności i nagłe zapadanie w sen. Często wkraczają w fazę REM niemal natychmiast. Spowodowana jest niedoborem oreksyny.Bezsenność to trudność w zasypianiu, przerwy w spaniu lub zbyt wczesne budzenie się. Może łączyć się z czynnikami środowiskowymi – stres, które mogą spowodować zwiększoną aktywność sympatycznego układu nerwowego i w rezultacie utrudnić sen. Gdy sen nie przychodzi natychmiast, osoba w stanie stresu ulega frustracji, która bardziej wzmaga pobudzenie, nasilając problem. Bezdech podczas snu krótkie, chwilowe ustanie oddycha (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 7a oryginalna42@pino.pl
Marzenia senne występujące w fazie REM łatwiej wpadają w pamięć. Freud twierdził, że treść marzeń pochodzi z nieświadomości, że umożliwiają tym spełnienie nieświadomych pragnień. Takie spełnienie pragnień nie zawsze bywa widoczne w treści jawnej marzenia sennego, czyli w jego rzeczywistej, dającej się zapamiętać treści. Musimy kopać by znaleźć ujawnioną treść marzenia - jego symboliczna treść i znaczenie. Hipoteza aktywacja-synteza – sny powstają w wyniku przypadkowych wybuchów aktywności komórek nerwowych., które mogą oddziaływać zarówno na komórki mózgowe uczestniczące w procesach słyszenia i widzenia, jak i na te, które przechowują informacje, by wytworzyć doświadczenie snu. Śnienie może pojawić się jako reakcja na pobudzenie, które aktywuje struktury mózgowe uczestniczące w motywacji. Blokujące mechanizmy snu podtrzymują nas przed działaniem zgodnie z tymi myślami lub pragnieniami, zamieniając je na symboliczne halucyna (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 33c oryginalna42@pino.pl
Kiedy zgłaszać się o pomoc do specjalisty: Kiedy istnieje ryzyko patologii ograniczonej (obciążenia dziedziczne, urazy, proces chorobowy) , kiedy jesteś uzależniony, gdy masz kłopot z kontaktem z ludźmi (czujesz się osamotniony i jest to dla Ciebie dotkliwe), kiedy masz niepokojące Cię, ostre lub przewlekłe objawy, które Tobie samemu lub bliskim z otoczenia wydają się dziwaczne i trudne do zaakceptowania ( nie spisz, nie jesz ..lub robisz to nadmiernie, masz dziwne myśli i czujesz się prześladowany), gdy Twoje własne sposoby radzenia sobie wyczerpały się lub są całkowicie nieskuteczne, a w dodatku nie uzyskujesz wsparcia w swoim neutralnym otoczeniu ( to Cię przerasta, nie radzisz sobie, wypróbowałeś już wszystko), kiedy jesteś w bardzo silnym lub długotrwałym stresie, gdy przeżywane wydarzenie krytyczne powoduje taka destabilizację, ze nie potrafisz samodzielnie uzyskać powtórnego przystosowania, jeżeli masz znaczne kłopoty z pełnieniem ról społecznych, zwłaszcza tych, (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 33b oryginalna42@pino.pl
Terapia głęboka W psychologii nie można dążyć do usunięcia objawów, np. w postaci mechanizmów obronnych, ponieważ byłoby to odbieraniem cierpiącemu jedynej formy obrony przed lękiem, którą potrafi się posłużyć. Zasadniczym elementem jest praca z emocjami pacjenta, zamierzająca do usunięcia lęku podstawowego. Lęk nerwicowy można zwalczyć poprzez analizę przeżyć klienta oraz nawiązanie z nim bliskiego, osobistego kontaktu.. Do terapii psychoanalitycznej należą: technika swobodnych skojarzeń (swobodne wypowiadanie słów, bez kontroli logiki i tłumaczenia uczuć), interpretacja snów (zostanie omówiona), analiza oporu (milczenie, bierność, zmiana tematów), przeniesienie, powstanie nerwicy przeniesieniowej i jej rozładowanie do stanu uzyskania pełnego zdrowia (przeniesienie jest specyficznym, emocjonalnym, stosunkiem do terapeuty, który powstaje w toku terapii, jest związkiem zaufania, obaw, pragnień, relacji erotycznych- lub chłodnym odrzuceni (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 33a oryginalna42@pino.pl
Psychoterapia powierzchowna. Podtrzymująca. Pocieszenie, podtrzymywanie wiary we własne siły, usuwanie ostrych stanów przygnębienia bez usuwania objawów ani wpływania na błędne przekonania stosuje się rzadki i tylko wobec ludzi, którzy nie wykazują znacznych zaburzeń, lecz chwilowe załamanie i rozstrój. W psychoterapii podtrzymującej można stosować metody racjonalne, których celem jest wyjaśnienie podłoża problemu, przyczyn powstania, zależności psychosomatycznych i zasad higieny psychicznej. Czasem można dołączyć czynniki przekonywania. Można zachęcić do de refleksji – zaprzestania niepożądanych rozważań, myślenia o określonym objawie lub patogennej sytuacji, do ignorowania. Odwracamy w ten sposób uwagę, dajemy możliwość wytworzenia nowego pobudzenia, które hamuje pobudzenie istniejące w innych obszarach kory mózgowej. Można tez posłużyć się intencją paradoksalną – wywołanie pragnienia tego, czego się boimy (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
