Wiersz

Wpisy zawierające słowo kluczowe wiersz.


« najpopularniejsze słowa kluczowe

SIERPIEŃ POETRY

Czarna  makabra    Na łożu śmierci leży owa Pani, Nic ani nikt już więcej jej nie zrani  Bowiem nadszedł życia kres,  Wszystkie troski idą wnet.  To, co w głowie swej miała,  Już nieistotne staje się.  (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Zaczynam nieśmiało W duszy, sercu i myślach

Nieśmiało zaczynam pierwszy wpis na moim blogu i zupełnie nie wiem od czego zacząć. Myślę, żę wypada się przedstawić więc mam na imię Sylwia, jestem żoną i matką. Wiek dojrzały choć czasami myśli jak i zachowanie odbiega od tej normy :) Zapewne moje wpisy będą chaotyczne i nie zawsze poukładane dokładnie, pięknie jak na półkach ale to też świadczy o tym, iż trochę taka właśnie jestem. Może zacznę dzisiaj od tego, że będąć młodą dziewczyną, hmm mogłam mieć jakieś 17lat miałam okres pisania wierszy. Niestety większość z nich gdzieś przepadła ale zachowało mi się dosłownie kilka. Oczywiście jak to w tak młodym wieku byłam romantyczką i tak już mi zostało na całe życie, dlatego to takie proste wiersze pełne tęsknoty ...   Poznałam Cię dawno Nie wiem ile to już lat Kochałam Cię bardzo Ty - nigdy się nie dowiem Jest mi Ciebie ciągle brak Nawet nie wiesz jak bardzo Dlaczego tak postąpiłeś? To bolało! ---------------------- (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
LIPIEC POETRY

Wyżyny NIEBIOS    Wchodzę na szczyt, by dosięgnąć czegoś,  Czegoś, co niesie szczęście.  Niesie je na swych skrzydłach Anioł.    Niebo - jak niebiesko - biała wata cukrowa. Wata cukrowa przenosząca w chwile beztroskości.  Gdzi (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
CZERWIEC POETRY

DEMON    Skradający się na palcach  DEMON -  pseudo przyjaciel. Chciał sprawić niespodziankę i podarował kłębek do szycia.   Kłębek ten zwiastował  ciemną drogę do (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Nietoperze La Double vie de Véronique

Otwieram drzwi Trochę się boję Zamknę je za sobą choć tam coś zostało Idę po nowe   Strzepuje z ramion Lęki urojone Nie tak znowu strasznie jest przecież Tłumaczę sobie   I zaczynam w to wierzyć A gdyby nawet stopy ugrzęzły mi w błocie To jeszcze nie koniec Świata, którego jestem częścią   Zupełnie jak zachwyty i lęki Stali bywalcy Pupile, domownicy, sąsiedzi Nie tylko mojej codzienności  

Zobacz cały wpis na blogu »
Bohaterowie La Double vie de Véronique

Szukamy bohaterów Szukamy na siłę Bo oni nie biorą się znikąd Nie spadają z nieba Szukamy kogoś kto jest silny Odważny i mądry Kogoś kto się nie przestraszy Nie ucieknie Na głos grzmotu, trąby Szukamy ich bo sami Wolimy siedzieć w szafie Przez dziurkę od klucza Podglądać tabelki, słupki, relacje Siedzimy jak myszy pod miotłą Możemy mieć własne zdanie Ale tylko w kontekście cudzych wypowiedzi I co najważniejsze Nie wolno nam brać odpowiedzialności Bo jesteśmy dziećmi A to cecha ludzi dorosłych  

Zobacz cały wpis na blogu »
Białe lwy nie istnieją La Double vie de Véronique

Żaden człowiek Nie jest ciężarem Ani krzyżem Choć nieraz ciężko Przy nim i z nim żyć Popatrz przez pryzmat Jego zranień A zrozumiesz Tak niewiele trzeba Żeby docenić Nie ocenić Człowieka   Kanarka w klatce Który płacze bo nie umie śpiewać Bezdomnego kota Orła bez skrzydeł   A gdy nawet spotkasz Na swojej drodze Białego lwa Nie łudź się Że życie było dla niego Bardziej łaskawe Bardziej sprawiedliwe  

Zobacz cały wpis na blogu »
Tęsknota La Double vie de Véronique

Wyobrażam sobie to Czego nigdy nie było Co wydarzyć się mogło Lecz się nie wydarzyło   I tęsknie A moje okno płacze A moje firanki rozwiał wiatr A mój dom jest taki szary, nijaki i pusty

Zobacz cały wpis na blogu »
Kadzidło La Double vie de Véronique

Nieraz wracam do ciebie Bo mi przyniosłeś mi na talerzu serce To było dokładnie wtedy gdy spałam Czekając na koniec świata   Nie chciałeś mnie budzić Wiesz, że bywam wtedy rozdrażniona Zostawiłeś pod drzwiami i odszedłeś   Kochany, szkoda że ja dla ciebie taka... Ale jak ty teraz Tak bez serca   Ja twoje ustawiłam na szafie I nawet świeczkę postawiłam Jak jakiś ołtarz hinduskiego boga Albo cholera wie co  Tak pachnie  

Zobacz cały wpis na blogu »
Wąż La Double vie de Véronique

Powiedział, że ma owoc A sprzedał jej kamień Omal nie umarł ze śmiechu Gdy łamała zęby

Zobacz cały wpis na blogu »
Niecierpliwość La Double vie de Véronique

Nie na czas A przed czasem Bez zegarka Ale pytać będzie o godzinę I nigdy, przenigdy Nie zaczeka

Zobacz cały wpis na blogu »
Wrażliwość La Double vie de Véronique

Niby tak samo A jakby bardziej Wszystko do siebie Boleśnie dosłownie Widzi, czuje, smakuje Świat Podobno Taki sam dla wszystkich

Zobacz cały wpis na blogu »
MAJ - 2020 POETRY

Nostalgiczna pętla czasu    Nostalgicznie czas zatacza pętlę.  Jestem tu, a myśli tylko się warstwią,  Z mocną siłą lwią.  Wnet wspomnienia się pojawiają.  Zegar tyka, czas upływa. Niemiłe momenty umywa.  (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Mrok i nic więcej Wiersze zakochanej w sobie

Patrzę przed siebieI jedyne co widzęTo mrokMrok i nic więcej (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
KWIECIEŃ POETRY

LAS    Pachnący zapach ściółki kołysze zmysły.  Cudowna melodia rozbrzmiewa  w domu Natury.  (...)

Zobacz cały wpis na blogu »