|
Avatar: Istota Wody Haken W Obłokach Trzeźwości
Avatar: Istota Wody (2022) Kasowy przebój Jamesa Camerona, na który przyszło nam czekać blisko 13 lat. Cameron postawił na wizualną stronę filmu. I wizualnie mamy do czynienia z arcydziełem. Scenariusz kuluje, ale ten aspekt nie wydaje się aż tak ważny dla Avatara. Wraz z bohaterami udajemy się na eksplorację barwnego świata Pandory przemierzając głównie obszary leśne i podwodne. To Pandorze i jej pięknu zawdzięczamy ogromny sukces Avatara. Reżyser i reszta ekipy filmowej opowiadają nam w sposób obłędny o przyrodzie. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Męczeństwo Joanny d'Arc Haken W Obłokach Trzeźwości
Męczeństwo Joanny d'Arc / La passion de Jeanne d'Arc (1928) Film przedstawia ostatni dzień z życia Joanny d'Arc. W główną bohaterkę wcieliła się Maria Falconetti. Rozwarte do granic możliwości oczy, płacz, cierpienie, strach, smutek, ale i nadzieję; całą paletę emocji i zachowań możemy obserwować na twarzy Joanny. Rewelacyjne wystąpienie w kontekście aktorskim. Trafiłem na wersję, której ściężka dźwiękowa męczyła mnie w drugiej części filmu. Biorę też uwagę, że przerwa na posiłek mogła wpłynąć na postrzeganie przeze mnie sztuki Dreyera. A konkretniej rzecz ujmując znaczny skok cukru zniekształcił odbiór. Może, a może po prostu muzyka była zbyt jednostajna i tym samym monotonna. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Psychol / Alone (2020) Haken W Obłokach Trzeźwości
Psychol / Alone (2020) To jeden z tych filmów, który jest do bólu schematyczny i przedstawiona w nim historia budziła we mnie wrażenie, że obcowałem z nią już przynajmniej kilkanaście razy. Ziew? No nie do końca, ponieważ jako thriller osiąga swój cel. Angażuje i trzyma w napięciu niemalże przez wszystkie minuty. Młoda kobieta (Jules Willcox) wyrusza w samotną podróż i natrafia na psychopatę (Marc Menchacha). Końcowe sekwenc (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Duza Ryba (2003) Haken W Obłokach Trzeźwości
Duża Ryba / Big Fish (2003) Tim Burton trafia celnie w moją wrażliwość i ogólnopojętą emocjonalność. Kupuję styl Burtona, a w tym filmie przemawia on do mnie wyjątkowo bardzo. Wychodzi na to, że Tim to taka moja bratnia dusza. Poznajemy Edwarda Blooma (Albert Finney), człowieka słynącego z opowiadania swoich życiowych przygód w niezwykle barwny i kreatywny sposób . Poznajemy również syna Edwarda (Ewan McGregor), który nie jest w zbyt dobrych relacjach ze swoim ojcem i zarzuca mu bycie kłamcą. Młody Bloom postanawia na własną rękę zweryfikować oryginalne opowieści swojego ojca. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
The Woman (2011) Haken W Obłokach Trzeźwości
Kobieta / The Woman (2011) Film opowiada historię amerykańskiej rodziny prowadzącej wydawać by się mogło przeciętne i poczciwe życie. Wnętrze rodziny jest jednak przegnite, nasiąknięte przemocą domową, strachem i lękiem o każdy dzień. Głowa rodziny, mąż i ojciec trójki dzieci piastuje stanowisko urzędnika sądowego i tym samym prowadzi swoją egzystencję w totalnej opozycji do tej zgodnej z naturą prawa. Lubi kontrolę i przemoc. Nie lubi kobiet. Któregoś dnia podczas polowania natrafia w puszczy na kobietę odciętą od cywilizacji, żyjącą według własnych, dalekich od większości ludzkiej populacji zwyczajów. Po powrocie do domu postanawia przygotować grunt pod swoją ofia (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Czarownice (1922) Haken W Obłokach Trzeźwości
Czarownice (1922) Film miał swoją premiere ponad sto lat temu. Świetne wykonanie, po dziś dzień dzieło Christensena wzbudza zachwyt. Interdyscyplinarne kino łączące w sobie kilka gatunków tworzących finalnie film fabularno-dokumentalny. Muzyka przez pierwszą połowę filmu wprawiała mnie w stan wyciszenia, zaintrygowania i błogostanu. Rzadko doświadczam takiego uczucia podczas seansu. Benjamin Christensen swoim rzemiosłem potrafił je u mnie wywołać. Kadr z filmu Czarownice (1922) Dużo ciekawostek o dawn (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Ślicznotka (1978) Haken W Obłokach Trzeźwości
Ślicznotka / Pretty Baby (1978) Film francuskiego reżysera Louis Malle. Rok 1917. Nowy Orlean. Fertycznie prosperujący dom publiczny. Hattie (Susan Sarandon) jest doświadczoną damą do towarzystwa i matką 12-letniej Violet (Brooke Shields), którą pieczołowicie przygotowuje wraz z koleżankami do stania się pełnoprawną kurtyzaną. Malle znakomicie przedstawia świat i codzienność życia prostytutek w dużym domu publicznym z początków XX wieku na jednym z osiedli Nowego Orleanu. Brooke Shields miała zgodnie z graną przez sie (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Kult (1973) Haken W Obłokach Trzeźwości
Kult / The Wicker Man (1973) Sierżant Howie (Edward Woodward) wyrusza na wyspę z misją odnalezienia zaginionej dziewczyny. Wyspę zamieszkuje lud kultywujący wierzenia pogańskie. Mamy tutaj konflikt dwóch wierzeń. Howie jako chrześcijanin jest zszokowany nieznanymi mu dotąd obrzędami praktykowanymi na wyspie. Frywolny styl życia tubylców wprawia stróża prawa w konsternację. Z biegiem czasu Howie dochodzi do konkluzji, że dziewczyna, której szuka, została wybrana na ofiarę. Mógłby być dłuższy. Reżyser zdołał opowiedzieć całkiem dużo o tej nieprzeciętnej społeczności biorąc pod uwagę niewielki met (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Śmierć i dziewczyna (1994) Haken W Obłokach Trzeźwości
Śmierć i dziewczyna (1994) Roman Polański przekłada sztukę Ariela Dorfmana na ekran, dzięki czemu tworzy psychologiczny thriller, który na długo zapada w pamięć i skłania całym swoim majestatem do wielu refleksji. Film kameralny, zamykający zespół aktorski w tercecie. Paulina Escobar (Sigourney Weaver), Gerardo Escobar (Stuart Wilton) i Dr Roberto Miranda (Ben Kingsley). Weaver jest tutaj bez wątpienia skarbem. Jej ekspersja, gestykulacja, mimika twarzy - coś niezwykłego. Zaliczam jej występ do grona najlepszych w historii kina. Ameryka Południowa, chata na odludziu i nieznajomy pojawiający się w towarzy (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Upiorne urodziny (1981) Haken W Obłokach Trzeźwości
Upiorne urodziny (1981) Slasher autorstwa J. Lee Thompsona. Slasher będący w gronie tych najwybitniejszych z krwawego nurtu. Intrygująco poprowadzona narracja, która prowadzi do świetnego twistu. Sekwencje morderstw nie najgorsze, choć miałem wrażenie, że momentami schodziły one na dalszy plan, co jest raczej rzadkością w tym podgatunku kina grozy. Reżyser trzyma tempo, nie gubi rytmu. Spotkałem się z opiniami, że klamra wieńcząca dzieło jest przekombinowana, ale ja jestem od tego daleki. Finał wychodzi poza schemat, a to się ceni. Na annałach historii zapisało się już trochę tytułów z tego gatunku serwujących wbijające w fotel zakończenie, ale to wciąż promil biorąc pod uwagę całokształt. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Człowiek słoń (1980) Haken W Obłokach Trzeźwości
Człowiek słoń (1980) Film biograficzny wyreżyserowany przez Davida Lyncha. W roli Johna Merricka zobaczymy Johna Hurta, a w rolę Dr Fredericka Trevesa wciela się Anthony Hopkins. Aktorsko bezbłędny. Lynch postawił na opowiedzenie tej przejmującej historii w czarnobiałej oprawie, co, w moim odczuciu, było posunięciem właściwym. Człowiek słoń zabiera nas na lekcję tolerancji. Lekcję bardzo potrzebną nie tylko w XIX-wiecznej, wiktoriańskiej Anglii, ale i dzisiaj. Produkcja Lyncha angażuje, czułem się obecny w tej opowieści i konsekwentnie śledziłem kolejne sekwencje. Smutny obraz. Obraz człowieka borykającego się z ogromną deformacją niemalże całego ciała. Człowieka (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Resident Evil 2: Apokalipsa (2004) Haken W Obłokach Trzeźwości
Resident Evil 2: Apokalipsa (2004) Zalążek cyklu zachwalałem, a druga część wprawiła mnie w poczucie zawodu. Efekty specjalne stoją na wyższym pułapie, ale co z tego, jeśli nie mogłem podpiąć się pod kontynuację tej historii. Dialogi odebrałem jako wyjątkowo durne, a nowe postacie zupełnie nieciekawe (jedynie najmłodsza z bohaterek mi zaimponowała i cicho kibicuję tej młodej damie). Nemezis wypadł super, a i końcowe sekwencje zadziałały tak, jak ma wpływać na człowieka film akcji. Sequel mocno średni, co nie oznacza, że zamierzam porzucić przygodę z Resident Evil, o nie nie; wkrótce przysiądę do części trzeciej i nie omieszkam napisać kilka słów na jej temat. W każdym razie nie ma tragedii, ale widoczny jest znany sequelom schemat stopniowego pikowania w dół. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Dzięki tobie Winn-Dixie Haken W Obłokach Trzeźwości
Dzięki tobie Winn-Dixie Powieść autorstwa Kate DiCamillo. Książka opowiada nam o samotnej dziewczynce, której niezwykle trudno jest się odnaleźć w nowym miejscu. Pewnego dnia spotyka na swojej drodze bezpańskiego psa i nadaje mu imię Winn-Dixie. Opowieść o tym, że pies może sprawić, iż nasze dotychczasowe, ponure życie, nabierze pełnej palety barw i stanie się radosne. Pogodna, wzruszająca i ciepła historia. Jest to jedna z tych książek, o których chcę pamiętać. Literatura adresowana do najmłodszych, ale jakże wartościowa dla dorosłych. Wierzę, że wydarzenia przedstawione przez Kate DiCamillo są prawdziwe. Wpędza mnie w podziw to, jak wiele mądrości udało się przekazać pisarce w tak krótkiej, z założe (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Tamte dni, tamte noce (2017) Haken W Obłokach Trzeźwości
Tamte dni, tamte noce (2017) Nie dałem się pochłonąć tej historii, emocjonalnie oddziaływała na mnie bardzo płytko, chwilami wręcz jałowo. Żadna z postaci nie wydała mi się interesująca. Jest to jeden z tych filmów, który otrzymał mnóstwo nagród oraz pochlebnych opinii i nie wywarł na mnie większego wrażenia. Być może rzeczywistość jest taka, że nudy w książce, nudy w filmie. No niestety, nie mogłem się podłączyć pod tę opowieść. Opowiada o pierwszej miłości, zauroczeniu, ale w sposób, który kompletnie do mnie nie przemawia. Największym atutem spektaklu Luca Guadagnino są rzeźby. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Resident Evil (2002) Haken W Obłokach Trzeźwości
Resident Evil (2002) Świetny początek serii opowiadającej o ludzkiej głupocie i walce z jej skutkami. Muzyka rewelacja, główna bohaterka (Milla Jovovich) urocza i sympatyczna. Fajne jest też to, że reżyser nie garnie się do pierwszego starcia z zombiakami i stopniowo buduje napięcie, które zresztą i później jest obecne. Przemienione psy mi się najbardziej podobały z armii żywych umarłych. Jest akcja i przygoda, przygoda, w której chce się trwać. Zakończenie zachęca do kontynuacji. Dostałem właściwie wszystko to, co otrzymać chciałem. Dialogi może nie powalają, ale nie ujmuje to zbytnio tej produkcji. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
