|
Lekcja 26d oryginalna42@pino.pl
Większość osób w obrębie naszej populacji decyduje się nawiązywać i pozostawać w stałych związkach z osobami płci przeciwnej. Nie wartościujmy cudzych wyborów. Nie twórzmy normy, wyprowadzając ją z kryterium częstości. Twórzmy tylko normy dla siebie i bądźmy im wierni Mity Nie jest prawdą, że : - dziewczęta SA bardziej prospołeczne niż chłopcy, - dziewczęta są bardziej podatne na sugestie niż chłopcy, - dziewczęta maja mniejsze poczucie własnej wartości, - dziewczęta nie odczuwają potrzeb osiągnięcia, - dziewczęta lepiej wykonują pamięciowe i proste zadania, - chłopcy są lepsi w rozwiązywaniu zadań trudnych, wymagających odrzucania uprzednio poznanych rozwiązań, - chłopcy maja umysły bardziej analityczne, - dziewczęta są bardziej uwarunkowane dziedzicznie, - chłopcy SA bardziej uwarunkowani środowiskowo, - dziewczęta są „słuchowcami”, - chłopcy są „wzrokowcami”. Jest prawdą, że : - chłopcy S (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 26b oryginalna42@pino.pl
W badaniach Rubina w definicji miłości romantycznej ujęto trzy ważne komponenty: - potrzeby afirmacji i zależności - predyspozycje do udzielania pomocy - wyłączność i zaabsorbowanie. Jednym z wymiarów miłości jest podzielenie tych samych doznań i emocji. Ktoś kochający inną osobę, nie tylko zdaje sobie sprawę, że jego partner przeżywa coś, ale odczuwa to samo. Ćwiczenie Podaj kilka przykładów czy przezywałeś ból, gdy ukochana osoba np. skaleczyła się?, czy odczuwałeś niepokój, kiedy ona się bała? Czy podzielałeś jej rozdrażnienie? może silny lęk albo wstyd? Może coś z pozytywów tj: radość, duma, zachwyt? Sześć sposobów strukturalizacji czasu: - wycofanie się – fizyczne pozostawanie w samotności – np. w świat fantazji. - rytuał - różne, powtarzalne, sztywne, stereotypowe zachowania, dzięki którym otrzymujemy bez wysiłku ja (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 26a oryginalna42@pino.pl
Wolimy pięknych, bo stereotypowo wydaje nam się, że to, co dobre, jest piękne. Jest to szczególnie ważne na początku trwania związku. Wybieramy zdolnych oraz kompetentnych, ale niezbyt podobają nam się nieomylni; większa sympatią darzymy ludzi, którzy potrafią czasem okazać zwyczajną, pospolitą słabość, niż tych, którzy prezentują się jako nieskazitelni, doskonali. Zabawne jest, że popełnienie gafy zwiększa atrakcyjność osoby zdolnej, ale zmniejsza atrakcyjność przeciętnego.. Miłość często jest jedynie korzystną wymianą między dwojgiem ludzi, którzy uzyskują większość tego, czego mogą oczekiwać, biorąc pod uwagę ich wartość na rynku osobowości. Ludzie skłonni są robić coś, co spotyka się z pozytywnym wzmocnieniem, zaś unikać zachowań, za które otrzymają kary. To podstawowe stwierdzenie rozwijane jest w teorii słuszności. Dowiadujemy się z jej ustaleń, iż wszyscy staramy się osiągnąć jak najkorzystniejsze dla nas wyniki, ponosząc minimalne koszty. Ćwicz (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 26 oryginalna42@pino.pl
Rola partnera życiowego, to rola osoby, która pozostaje w bliskiej relacji z inną. Warunkiem określenia tym mianem jest : - Różnica płci, - Osoby bez związku pokrewieństwa, - Prokreacja - ale wiele par nie pragnie, lub bardzo pragnie i nie może - czasem te pary nie stanowią pary dłużej - Czasowość - Stałość związku w ciągu życia - Wyłączność relacji w określonym momencie czasowym - Wierność - Perspektywa prawno-socjologiczna - Pryzmat sakramentu określonej religii - Wspólne gospodarstwo - Obowiązki wobec ewentualnych potomków Wszystkie powyższe kryteria pozwalają na określenie w sposób jawny i ważny roli partnera życiowego nie maja waloru systematyzacji i uporządkowania; bardziej ukazują normę socjologiczną. Ale nie decyduje to o jakości związku. Piękno związku i jego specyfika budują się na (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 23d oryginalna42@pino.pl
Do zachowań antyspołecznych ludzie stają się zdolni w warunkach dehumanizacji. Jest to proces w wyniku, którego przestajemy spostrzegać innych jako nam podobnych; patrzymy na innych jako na osoby bez myśli, uczuć, pragnień i celów podobnych do naszego. Dopiero wtedy jesteśmy w stanie skrzywdzić każdego nie ponosząc kosztów emocjonalnych. Stosunki humanistyczne JA – TY, de humanitarne JA – TO. Dehumanizacja służy specyficznej ochronie osoby przed wpływem emocji, które mogą zakłócić jej sprawne działanie. Jeśli traktujemy osoby jako bezmyślne stworzenia, których uczucia … nie istnieją, jest nam łatwiej je wykorzystać, ignorować albo nawet unicestwić. Dehumanizacja stwarza stałe zagrożenie dla podstawowych zasad sprawiedliwości społecznej i ludzkiej godności. Wówczas, gdy jakaś grupa społeczna dąży do unicestwienia innej, wytwarza obraz anonimowej, często odrażającej zbiorowości pozbawionej cech ludzkich. Dehumanizacja mo (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 23c oryginalna42@pino.pl
Wszystkie błędy mogą wynikać z indywidualnych właściwości członków grupy, albo być efektem właściwości grupy. Duże znaczenie dla grupowego myślenia ma wysoka spójność. Gdy grupa jest spójna, jej członkowie pozytywnie ją wartościują, chcąc do niej należeć, wyrażają solidarność, wzajemną sympatię, lubią spotkania zadaniowe grupy. Spójność grupy, niestety obniża efektywność działania. Im większa spójność, tym większa szansa na pojawienie się błędów wynikających z syndromu myślenia grupowego. Drugi czynnik wzmagający jego działanie wiąże się z wyzwalaniem konformizmu wobec norm grupowych. Jeżeli członek grupy nie stosuje się do jej norm wewnętrznych, grupa ma początkowo bardzo silne tendencje do „sprowadzenia go na prawidłową drogę”, lecz gdy te wysiłki okazują się nieskuteczne, odrzuca dewianta dla zachowania jedności grupy. Zaobserwowano też tendencje do dehumanizowania grupy, z którymi walczy czy rywalizuje w postaci rozwijani (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 23b oryginalna42@pino.pl
Większość z nas bierze udział w jakiś grupach zabawowych: uprawiamy sport, tańczymy, śpiewamy, pomagamy innym. Każda grupa ma określoną niszę społeczną. Aktywność grupy określa charakter relacji międzyludzkich, który może być mniej lub bardziej intymny, współpracujący, rywalizujący. Spotkania posiadają swój naturalny rytm. Różnią się od przyjacielskich tym, że ich członkowie są skoncentrowani na pojedynczej aktywności ( tenis, taniec) czy określonym zbiorze przekonań (religia, polityka). To co robią jest wspólne i bardzo ważne. Takie grupy nie są hermetyczne, bywają pozytywnie nastawione wobec innych grup, bywają hojne, są prowadzone niedemokratycznie. Skłaniają do integrowania się w imię wspólnego interesu, przewyższającego ich różnice. Poza korzystnym dla nas skutkiem przynależności do różnych grup społecznych można zaobserwować sporo procesów negatywnych, uszkadzających, utrudniających nam sprawne funkcjonowanie. W (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 23a oryginalna42@pino.pl
Rodziny różnią się od wielu innych grup poprzez charakterystyczną strukturę pokoleniową. W zdrowo funkcjonującej rodzinie nie ma potrzeby dokonywania jakichkolwiek autoprezentacji. Powinno tu występować mało zahamowań w wyrażaniu uczuć. Gwałtowny sposób wyrażania radości, przywiązania, dezaprobaty są objawem zdrowia w rodzinie. Grypy przyjacielskie nie maja struktury formalnej, nie maja konkretnych zadań do zrealizowania, składają się najczęściej z osób w podobnym wieku, pochodzeniu, wartościach czy też zainteresowaniach. Spotykają się dla samej radości, przyjemności. Jest to motyw afiliacyjny wynikający z potrzeby przyłączenia. Człowiek otrzymuje wsparcie, radę a czasem pomoc finansową. Ogromnie istotna jest grupa rówieśnicza, gdzie uczą się różnych umiejętności, przez co nabywają poczucie tożsamości, staja się niezależni, osiągają dojrzałość. W tej grupie wymieniamy wysoką liczbę informacji, kształtujemy swoje poglądy, budujemy własną reputacje. To g (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 23 oryginalna42@pino.pl
Wpływ wywierany na człowieka przez samą obecność ludzi nazywany jest facylitacją społeczną. Np. sportowcy efektowniej walczą w obecności rywali, niż walcząc z czasem. W zadaniach, w których nie można zidentyfikować indywidualnego wysiłku, następuje jego znaczny spadek No. Gdy linie przeciągają 3 osoby to walczą one jak lwy, gdy kilka osób – grupa rozleniwia się. Obecność innych jest bodźcem, który wzbudza ogólny niespecyficzny stan pobudzenia. Taki stan ułatwia wykonanie utrwalonych nawyków i prostych relacji. Jednocześnie jest czynnikiem rozpraszającym uwagę i zakłócająco wpływa na zachowanie, które wymaga przyswajania złożonych relacji. Grupa treningowa jest nie tylko małym kolektywem, w którym ludzie czują, że są odbierani, akceptowani i konfrontowani; jest również miejscem przepełnionym atmosferą, w którym ludzie mogą wspólnie stać się bardziej twórczymi. Ale najczęściej jest to grupa zadaniowa, utw (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 22b oryginalna42@pino.pl
Trzecią forma kontaktu inwazyjnego jest inwazja poprzez atrybucję. Jest to proces przypisywania cech i właściwości osobie, a szczególne znaczenie ma tu atrybucja cech w ogóle nieposiadanych. Laing : / Kwestia sprawdzenia, by ktoś stał się tym, czym chcemy, by był, sprawienia, by ucieleśnił własne projekcje, to coś całkiem innego. Nie mówi się danej osobie, czym ma być, ale mówi się jej czym jest. Takie atrybucje w odpowiednim kontekście są o wiele bardziej skuteczne niż rozkazy czy inne formy przymusu i perswazji. Większość najbardziej trwałych instrukcji otrzymujemy pod postacią atrybucji. Mówi się nam, że rzeczy maja się tak a tak. Mówi się komuś, powiedzmy, że jest on złym lub dobrym chłopcem, a nie tylko kimś wychowywanym na dobrego chłopca. Nie wydaje się konieczne wmówić danej osobie, kim ma być, skoro dano jej do zrozumienia, że jest właśnie tym/. To, co Ci mówią na Twój temat, stanowi dużo silniejszą indukcję, niż to, co każą C (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 22a oryginalna42@pino.pl
Poczuciu przynależności może i powinno towarzyszyć pojęcie wolności mimo pozostania w bliskich i długotrwałych relacjach z innymi ludźmi. Wolność należy do tych podstawowych wartości ludzkiego życia, którym zarówno jednostki, jak i całe społeczeństwa przypisują wyjątkowe znaczenie. Aby odzyskać wolność, gotowi jesteśmy ponieść ryzyko, wydatkować wiele energii, zastosować wiele sposobów. Obok poczucia wolności, którego źródłem jest sytuacja zewnętrzna człowieka, trzeba też wyróżnić poczucie wolności, będące konsekwencją sytuacji wewnętrznej podmiotu. Jest to doświadczenie wewnętrznej swobody i autentyczności własnych działań i decyzji.. Poczucie wolności wewnętrznej bywa opisywane jako bycie sobą, poczucie siły własnego Ja oraz niezależności. Brak wolności wewnętrznej towarzyszy natomiast niskiej samoocenie, pojawia się przy tym zahamowanie i konflikty wewnętrzne. Częste i intensywne poczucie wewnętrznego zniewolenia jest symptomem charakterystycznym w nerw (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 22 oryginalna42@pino.pl
Przynależność - jest to wymiar biologiczno społeczny, - wysoka jakość interakcji międzyludzkich, które realizują się w grupach społecznych, - identyfikowanie się z celami i wartościami grupy społecznej. Jest to subiektywny sposób spostrzegania wielkości i jakości wpływu grupy na osobę, który na dodatek nie zawsze jest uświadomiony. Kiedy udaje się nam osiągnąć stan głębokiego zaufania i łączności duchowej, sami zaczynamy myśleć jasno i odnosić się do innych z wrażliwością i zrozumieniem. W takiej chwili wychodzi na jaw przyjazna natura rzeczywistości; czujemy, ze nasze życie ma cel i sens, uświadamiamy sobie nasze pokrewieństwo z innymi ludźmi, lub inaczej – poczucie zupełnej samotności tkwi u korzeni ogromu zniechęcenia, bezsilności, lekceważenia samych siebie i rozpaczy. Najpotężniejszym tego typu lekarstwem jest bliskość, przez którą osiągamy możliwość odreagowania napięcia. Mając za sobą doświadczenia życiowe bliskości w kontakcie z jakakolwiek oso (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 21b oryginalna42@pino.pl
Kilka ćwiczeń podnoszących jakość komunikacji niewerbalnej Ćwiczenie 1 Przygotuj dyktafon i nagraj swój glos z kimś, lub rozmowę telefoniczną. Staraj się mówić w sposób naturalny. Następnie posłuchaj swojego głosu i postaraj się go opisać. Jakie emocje budzi w Tobie Twój głos?, Czy go lubisz? Jakie jest tempo wypowiedzi? Czy widzisz podobieństwo głosu np. do głosu mamy? Ćwiczenie 2 Zamknij oczy i poddaj się wspomnieniom i refleksjom na temat swojej twarzy. Wyobraź sobie jej wygląd. Czy ja akceptujesz? I czy ta akceptacja ma charakter warunkowy czy bezwarunkowy? Czy masz świadomość jej kształtów i kolorów? Z jakimi emocjami spoglądasz na swoją twarz? Jakie miny często na niej goszczą? Ćwiczenie 3 Zaproś do zabawy jedną osobę, która będzie obserwować Twoje miny i jednocześnie będzie próbował je imitować, potem zmięcie się rolami Ćwiczenie 4 Znajomy dot (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 21a oryginalna42@pino.pl
„Twoje oczy mówią” Kontakt wzrokowy pozwoli ustalić wzajemną relację z osobami nieznajomymi. Często patrząc się na kogoś komunikujesz mu swoja sympatię, zwłaszcza gdy częstość patrzenia jest znaczna. Unikając patrzenia na kogoś komunikujemy brak sympatii. Chcąc podnieść znaczenie słów, bez względu na treść patrzymy w oczy odbiorcy to dotyczy tez chwalenia. Poprzez intensywne wpatrywanie się w kogoś możemy wzbudzić reakcję unikania. Kontakt wzrokowy jest tez nagradzający dla osoby nieznajomej. Aby uniemożliwić innym osobom odczytanie informacji kanałem niewerbalnym, można posłużyć się „pokrewnym” wyrazem twarzy. Jest to taki wyraz mimiczny, który jest pozbawiony zarówno cech jakichkolwiek emocji, jak i zainteresowania. Amimiczna twarz, brak kontaktu wzrokowego w sytuacji naturalnej, brak zmian w ekspresji całego ciała – dezorientuje obserwatora. Nadawca powinien zadbać, aby w sile i jakości ruchu, postawie ciała – nie zachodziły (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 21 oryginalna42@pino.pl
Znaczenie komunikatów niewerbalnych jest bardzo uzależnione od kontekstu, w jakim występują, i na dodatek one same ten kontekst komunikacyjny kształtują. Ludzie rzadko wyrażają czysto proste emocje, takie jak szczęście czy gniew. Częściej komunikujemy sobie nawzajem mniejsze emocje, np. zakłopotanie, mieszaninę zazdrości i podziwu itp., a ich ekspresja nie jest jednoznaczna.. komunikaty interpersonalne w codziennym życiu interpretuje się zawsze w powiązaniu z konkretną sytuacją. Nie łatwo jest trafnie odczytać komunikat niewerbalny zgodnie ze stanem rzeczywistym. Za pomocą uścisków dłoni, uśmiechów, różnych grymasów, przekazujemy sobie bardzo subtelne docenienie uczucia. Wszelkie zachowania niewerbalne są dużo trudniejsze do samokontroli niż werbalne. Nie uczymy się tych środków wyrazu z w sposób systematyczny i kontrolowany. Nie uczymy się tez ich interpretacji w sposób świadomy. Nabywamy takie umiejętności najczęściej nieformalnie w t (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
